Nieuw-Zeeland Campertips

Een stel deelt hun tips en ervaringen van het leven in een camper tijdens een bezoek aan Nieuw-Zeeland

Nieuw-Zeeland is een buitenspeeltuin, boordevol bergen om te wandelen, golven om te surfen, kalme wateren om te kajakken en bossen om te verkennen. Mijn man en ik wilden het allemaal zien terwijl we een jaar in Nieuw-Zeeland doorbrachten, en na wat onderzoek kwamen we erachter dat de beste manier om rond te reizen zou zijn door ons eigen voertuig te hebben. We keken iets verder en besloten dat reizen in een camper ideaal zou zijn. Onze plannen waren gemaakt: we zouden naar Nieuw-Zeeland komen, een busje kopen en een jaar leven.Zodra je een busje hebt, let je op wie er een heeft, waar ze te koop zijn en hoeveel ze kosten. Er is een website waar iedereen in Nieuw-Zeeland dingen te koop aanbiedt met de naam Trade Me. Kijkend op deze website ontdekten we dat Auckland de duurste plaats is om een busje te kopen - Wellington was aanzienlijk goedkoper. We hadden wel haast, dus kochten we ons busje in het noorden en betaalden er meer voor dan het waard was. Onze eerste les: een jaar is lang, dus niet haasten. Onderzoek, kijk rond, kies zorgvuldig.Nadat we onze Mazda Bongo hadden gekocht, wennen we aan het leven in een busje. Het was een grote aanpassing. Al onze leefruimte was ongeveer zo groot als een tweepersoonsbed, dus we moesten georganiseerd zijn. Mijn man Gareth haalde uiteindelijk de achterste stoelen eruit, wat ons veel meer ruimte gaf voor opslag onder ons bed - les nummer twee, zorg er altijd voor dat er voldoende opslagruimte is in het busje.

Niet lang na de aankoop, ging het busje kapot en had het reparaties nodig, wat ons zowel in tijd als geld heeft gekost. We namen die levensles ter harte: laat altijd, altijd het voertuig controleren door een monteur voordat je het koopt. Als we dit hadden gedaan, zouden we hebben geweten dat het busje werk nodig had.Nadat we het busje hadden gekocht hadden we plekken nodig om 's nachts te parkeren, en we ontdekten dat vakantieparken duur zijn. Het gemiddelde dat we vonden was $20 per persoon per nacht. Toen we de kosten van het busje toevoegden, leek het erop dat we niet veel bespaarden. Gelukkig ontmoetten we een stel dat ons over de DOC-kampeerterreinen vertelde. De Department of Conservation (DOC) is een overheidsorganisatie die de vele wandelingen, hutten en basis kampeerterreinen in het land onderhoudt.

Niemand in een van de informatiecentra vertelde ons ooit over deze kampeerterreinen, dus gelukkig dat stel dat deed; ze hebben ons een fortuin bespaard. Ze variëren van gratis tot $14 per persoon, afhankelijk van de locatie en de faciliteiten die beschikbaar zijn. Ze hebben allemaal toiletten, sommige hebben drinkwater en sommige hebben douches, soms met warm water, soms alleen koud.Er zijn boekjes in de Informatiecentra met alle DOC-kampeerterreinen genoteerd; je hoeft er alleen maar om te vragen. Ze zijn opgedeeld in regio's en hebben kleine kaarten aan de voorkant die ons altijd hielpen om te bepalen waar we zouden overnachten. Veel van de kampeerterreinen liggen op prachtige locaties en sommige hebben wandelingen die recht vanaf daar beginnen. Er zijn locaties die nogal wat rijden vereisen om er te komen, maar het waren altijd mooie ritten, en het was goedkoper om te betalen voor de benzine om er te komen dan een vergoeding op een camping.Verblijven op de DOC-terreinen betekent dat we zelfvoorzienend moesten zijn. We hadden een gasfornuis nodig om ons voedsel te koken, we hadden altijd genoeg drinkwater voor een paar dagen bij ons en we gebruikten 's avonds onze zaklampen omdat er geen stroom was.

Onze grootste obstakels bij het leven in het busje waren het opladen van onze telefoons en verschillende batterijen en douchen. In de zomer maakten we gebruik van de koude douches op de DOC-campings omdat het een goede manier was om het zoutwater, zonnebrandcrème, insectenspray en zweet van de dag af te spoelen. Toen het kouder werd en er geen koude douches waren, werkte een snelle sponsbad wonderen. We ontmoetten reizigers die naar de recreatiecentra en gemeenschapspools gingen en het kleine bedrag betaalden om daar te douchen. Wat betreft stroom, we raakten in de routine om elke vier of vijf dagen in een vakantiepark te verblijven, waardoor we konden douchen, opladen, wassen en e-mails controleren. Het werkte perfect.Er is geen andere manier waarop ik Nieuw-Zeeland zou willen verkennen. Wonen in een busje betekende dat we altijd klaar waren voor nieuwe kansen en ervaringen. We namen achterafwegen, zagen plekken van de gebaande paden en zagen een kant van Nieuw-Zeeland die we niet zouden hebben gekend als we het vanuit een tourbus zouden hebben gezien. De faciliteiten in Nieuw-Zeeland maken kamperen gemakkelijk, dus als je geïnteresseerd bent in het zien van de natuurlijke wonderen van dit prachtige land, is kamperen zeker de weg te gaan.